FlorenceIn de meeste steden van Marokko en Algerije zijn de luxe villa-achtige woningen (riad) nu de standaard woonomgeving. Maar op het platteland en in de afgelegen delen van Noord-Afrika is de oudere woning van kleileem nog steeds de meest gebruikte constructie om in te leven. Deze huizen worden al duizenden jaren op dezelfde manier gebouwd en gebruikt door de Berberstammen die dit deel van de wereld bevolken. Lees hier hoe een traditionele Berberwoning gebouwd, ingericht en gestoffeerd wordt.
Indeling
Het Berberhuis is rechthoekig van vorm en bestaat uit meerdere rechthoekige slaapruimtes, een keuken en een opslagruimte die op een centrale hal uitkomen. Hoe rijker de eigenaar, hoe meer kamers er gebouwd worden. Het Berberhuis is in de kern ingedeeld in twee delen, een omgeving voor vrouwen en één voor mannen. Daarmee komen deze woningen tegemoet aan de traditionele rolverdeling tussen man en vrouw welke in de Islam geldt.
Constructie
De huizen zijn gemaakt van kleileem (adobe), een goedkoop en praktisch bouwmateriaal. Hierbij wordt klei vermengd met stro, wol en/of mest. Dit wordt in mallen geperst en gedroogd. De steen kan grote belastingen weerstaan. Adobe is niet goed bestand tegen water, maar dat is in het droge Noord-Afrika geen groot probleem. De muren (hidh) van het huis worden opgetrokken van kleileem en voorzien van kleine raamopeningen die privacy geven. Over de muren worden boom- of palmstammen (hidjiridin) gelegd, die met natte adobe worden overtrokken om het huis een dak te geven.
Inrichting
Als het huis staat, wordt het gerieflijk gemaakt. De muren kunnen eventueel nog gestuct worden met witte pleister en kunnen met traditionele patronen in felle kleuren geschilderd worden. Het interieur van het huis wordt ingericht met houten meubilair. Het huis kan zeker in de winter koud zijn, omdat de muren hitte niet goed vasthouden. Elke kamer wordt daarom als het kan met een groot berber vloerkleed en zachte kussens gestoffeerd, die de bewoners tegen de kou beschermen.
Andere gebouwen
Een Berberhuis wordt vaak dichtbij of zelfs tegen een bestaande woning gebouwd. Het is de gewoonte dat andere gezinnen meehelpen met de bouw. Daarmee is een Berberdorp een duidelijke, op zich staande gemeenschap, die in het verleden ook verdedigbaar moest zijn tegen vijandige stammen. Het dorp bouwt naast huizen ook gemeenschappelijke voorzieningen, zoals waterputten, ghorfas (koele graanschuren), verdedigingsmuren en, als het dorp groot genoeg wordt, een moskee.
